آی‌پی چیست؟

آدرس‌های پروتکل اینترنتی (IP) ابزار اساسی و حیاتی در دنیای ارتباطات و شبکه‌های کامپیوتری می‌باشند. آن‌ها به دستگاه‌ها و شبکه‌ها این امکان را می‌دهند که در اینترنت تعامل کنند و اطلاعات را منتقل کنند. در این مقاله، به مروری بر مفهوم و عملکرد آدرس‌های IP، انواع مختلف آن‌ها، و کاربردهای آن‌ها خواهیم پرداخت.

مفهوم و عملکرد آدرس‌های IP

آدرس پروتکل اینترنت (IP) یک شناسه عددی منحصر به فرد برای هر دستگاه یا شبکه ای است که به اینترنت متصل می شود. به طور معمول توسط یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) اختصاص داده می شود، یک آدرس IP یک آدرس دستگاه آنلاین است که برای برقراری ارتباط در سراسر اینترنت استفاده می شود.

آدرس‌های پروتکل اینترنتی (IP) به دستگاه‌ها و شبکه‌ها امکان می‌دهند که در شبکه جهانی اینترنت شناخته شوند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. آدرس‌های IP به صورت یک مجموعه از اعداد و نشانه‌ها تعریف می‌شوند و هر دستگاه یا نقطه در شبکه با یک آدرس IP منحصر به فرد شناخته می‌شود. این آدرس‌ها به عنوان مکانیابی کننده‌های اطلاعات عمل می‌کنند و به دستگاه‌ها این امکان را می‌دهند که بدانند به کدام دستگاه باید اطلاعات را ارسال کنند.

دو نسخه از آدرس های IP وجود دارد که معمولاً در اینترنت استفاده می شود: IPv4 و IPv6. آدرس IPv4 به صورت مجموعه ای از چهار عدد اعشاری نقطه چین بیان می شود که در آن هر اکتت با یک نقطه از هم جدا می شود، مانند 192.168.35.4. سه رقم در octet اول نشان دهنده یک شبکه خاص در اینترنت است در حالی که بقیه ارقام نشان دهنده آدرس میزبان واقعی در شبکه محلی، مانند یک ایستگاه کاری یا یک سرور است. آدرس IPv6 نشان دهنده هشت گروه از چهار رقم هگزا دسیمال است که با دو نقطه از هم جدا شده اند، مانند 2620:cc:8000:1c82:544c:cc2e:f2fa:5a9b.

آدرس های IP چگونه کار می کنند؟

آدرس IP بخشی از مجموعه پروتکل های TCP/IP است که در پشت صحنه کار می کند و به دستگاه ها و وب سایت ها کمک می کند تا در اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

هر بار که درخواستی برای دسترسی به یک وب سایت ارسال می شود، رایانه درخواست کننده باید بداند که وب سایت در کجا قرار دارد و چگونه به آن دسترسی پیدا کند. اینجاست که آدرس IP وارد عمل می شود. کامپیوتر درخواست کننده به مسیریاب (Router) شبکه متصل می شود که به وب سرور محل زندگی وب سایت متصل می شود. سپس وب سرور اطلاعات وب سایت را می کشد و آن را به رایانه درخواست کننده می فرستد. هر دستگاه در این فرآیند - از جمله کامپیوتر، روتر و وب سرور - دارای یک آدرس IP منحصر به فرد قابل شناسایی است که بدون آن انتقال اطلاعات انجام نخواهد شد.

تفاوت IPv4 در مقابل IPv6 چیست؟

هر دو IPv4 و IPv6 دستگاه های متصل در شبکه را شناسایی می کنند. با این حال، تفاوت های جزئی در نحوه عملکرد آنها وجود دارد. IPv6 نسخه IP جدیدتر است و برای رفع محدودیت های IPv4 معرفی شده است.

در زیر لیستی از تفاوت های IPv4 و IPv6 آمده است:

•  IPv4 سی و دو بیتی است، در حالی که IPv6 128 بیتی است.
• در IPv4، بیت های باینری با یک نقطه (.) از هم جدا می شوند. IPv6 بیت های باینری را با یک کولون (:) جدا می کند.
• IPv4 از روش آدرس دهی عددی پیروی می کند و IPv6 حروف عددی است.
• IPv4 دوازده فیلد هدر و IPv6 هشت فیلد هدر را ارائه می دهد.
• IPv4 دارای فیلدهای checksum است اما IPv6 ندارد.
• IPv4 از آدرس پخش پشتیبانی می کند، که نوعی آدرس خاص است که بسته های داده را به هر گره در شبکه منتقل می کند. IPv6 پخش را پشتیبانی نمی کند، اما در عوض از یک آدرس چندپخشی استفاده می کند که یک شناسه منطقی برای مجموعه ای از میزبان ها در یک شبکه است.
• IPv4 از ماسک زیر شبکه با طول متغیر پشتیبانی می کند، اما IPv6 اینطور نیست.
• هنگام نگاشت به آدرس های کنترل دسترسی رسانه، IPv4 از پروتکل Address Resolution Protocol استفاده می کند. IPv6 از پروتکل Neighbor Discovery استفاده می کند که از پیکربندی خودکار بدون حالت و وضوح آدرس استفاده می کند.

انواع آدرس های IP

در اینجا لیستی از پنج نوع رایج آدرس IP آورده شده است:

1. آدرس های IP خصوصی

هر دستگاه متصل به یک شبکه خانگی یا یک شبکه خصوصی دارای یک آدرس IP خصوصی است. آدرس های IP خصوصی غیر اینترنتی هستند و فقط در یک شبکه داخلی استفاده می شوند. دستگاه‌های دارای آدرس IP خصوصی ممکن است شامل رایانه‌ها، تبلت‌ها، تلفن‌های هوشمند، دستگاه‌های بلوتوث، تلویزیون‌های هوشمند و چاپگرها باشند. با افزایش محبوبیت محصولات اینترنت اشیا، استفاده از آدرس IP خصوصی احتمالاً همچنان در حال رشد است.

2. آدرس های IP عمومی

یک ISP این آدرس ها را تخصیص می دهد که یک روتر را قادر می سازد با اینترنت یا یک شبکه بیرونی ارتباط برقرار کند. آدرس‌های IP عمومی کل شبکه را پوشش می‌دهند، به این معنی که چندین دستگاه که اتصال اینترنتی یکسان را به اشتراک می‌گذارند، آدرس IP عمومی یکسانی را نیز به اشتراک خواهند گذاشت.

3. آدرس های IP پویا

این آدرس های IP به طور مداوم در حال تغییر هستند و هر بار که دستگاه به اینترنت متصل می شود یک آدرس IP پویا جدید به آن اختصاص می یابد. ISP ها مجموعه های بزرگی از آدرس های IP را خریداری می کنند تا به طور خودکار به مشتریان خود اختصاص دهند. آنها این آدرس ها را بین مشتریان مختلف می چرخانند و مجدداً استفاده می کنند تا صرفه جویی در هزینه ایجاد کنند و مدیریت شبکه آسان تر را ارائه دهند. یک آدرس IP پویا مزایای امنیتی نیز ارائه می دهد، زیرا اگر IP آن دائما در حال تغییر باشد، هک کردن رابط شبکه برای مجرمان سایبری دشوارتر است.

4. آدرس های IP ثابت

برخلاف آدرس‌های IP پویا، آدرس‌های IP استاتیک پس از تخصیص توسط شبکه هرگز تغییر نمی‌کنند. در حالی که اکثر کاربران و مشاغل اینترنتی نیازی به آدرس IP ثابت ندارند، اما برای مشاغلی که مایل به میزبانی سرورهای وب خود هستند، نیازی به آنها ندارند. یک آدرس IP ثابت تضمین می کند که تمام وب سایت ها و آدرس های ایمیل مرتبط با یک وب سرور خاص همیشه یک آدرس IP ثابت داشته باشند تا بتوان به آن در اینترنت دسترسی پیدا کرد.

5. آدرس های IP وب سایت

این آدرس‌های IP برای صاحبان وب‌سایت‌هایی است که وب‌سایت‌های خود را روی سرورهای خود میزبانی نمی‌کنند، اما برای انجام این کار به یک شرکت میزبان متکی هستند.

آدرس های IP وب سایت از دو نوع زیر تشکیل شده است:

اشتراکی: این آدرس IP بین بسیاری از وب سایت های مختلف به اشتراک گذاشته شده است و بیشتر توسط مشاغل کوچک که از یک سرویس میزبانی مدیریت شده مانند وردپرس استفاده می کنند استفاده می شود.
اختصاصی: این یک آدرس IP منحصر به فرد است که به یک وب سایت اختصاص داده شده است. آدرس‌های IP اختصاصی به صاحبان وب‌سایت کمک می‌کند از مسدود شدن یا قرار گرفتن در لیست سیاه خودداری کنند، چیزی که صاحبان آدرس‌های IP مشترک ممکن است در صورت بروز رفتارهای مخرب توسط وب‌سایت‌های دیگری که همان IP را به اشتراک می‌گذارند، با آن مواجه شوند. صاحبان آدرس های IP اختصاصی می توانند در حالی که منتظر انتقال دامنه هستند به وب سایت های خود دسترسی داشته باشند.

چطور آدرس آی پی خود را پیدا کنیم؟

راه های زیادی برای جستجوی آدرس IP دستگاه وجود دارد.
ویندوز 10 و ویندوز 11

Start > Settings > Network & Internet > Wi-Fi و شبکه Wi-Fi که به آن متصل هستید را انتخاب کنید.
در قسمت Properties، آدرس IP خود را که در کنار آدرس IPv4 فهرست شده است، جستجو کنید.

مک

به System Preferences بروید.
Network را انتخاب کنید. این باید اطلاعات آدرس IP را نشان دهد.

آیفون

به تنظیمات بروید.

Wi-Fi را انتخاب کنید و روی نماد اطلاعات کلیک کنید، که "I" آبی رنگ در یک دایره در سمت راست شبکه متصل است.
آدرس IP باید در برگه پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) قابل مشاهده باشد.

اندروید و دستگاه های دیگر

وب سایت های مختلف نیز آی پی شما را به شما نمایش میدهند. برای مثال وبسایت ruoz.ir/ip آدرس IP شما را با ورود به آن نمایش می دهد.

آدرس‌های پروتکل اینترنتی (IP) اساسی برای ارتباطات اینترنتی و شبکه‌های کامپیوتری هستند. با توجه به افزایش نیاز به آدرس‌های IP و کمبود آدرس‌های IPv4، استفاده از IPv6 به عنوان نسخه آینده در حال افزایش است. این تکنولوژی اساسی برای ارتباطات جهانی و امنیت شبکه‌ها می‌باشد و نقش بسیار مهمی در عصر دیجیتال ایفا می‌کند.

منبع: techtarget